هیچ چیز منطقی تر از استفاده از نور طبیعی در معماری به عنوان تضمینی برای بهبود کیفیت زندگی در خانه ها و همچنین صرفه جویی در مصرف انرژی نیست. آگاهی از پایان پذیر بودن منابع طبیعی و تقاضا برای کاهش مصرف انرژی، به طور فزاینده ای برجستگی سیستم های روشنایی مصنوعی را کاهش داده است و معماران را مجبور به جستجوی راه حل های طراحی کارآمدتر کرده است. با در نظر گرفتن این اهداف، روش های مختلفی برای جذب نور طبیعی در ساختمان می توان اتخاذ نمود. در ادامه انواع منابع نور طبیعی در معماری را بررسی و سپس پنج روش رایج برای افزودن آن به خانه را ارائه می نماییم.

نور طبیعی از منابع مختلفی وارد خانه می شود که در اینجا به برخی از آنها اشاره می کنیم:

• نور مستقیم از خورشید
• بازتاب خارجی: بازتاب نور از سطوح زمین، ساختمان های مجاور، قفسه های نور و طاقچه های پهن پنجره. بازتاب بیش از حد، نامطلوب است زیرا باعث تابش خیره کننده می شود
• بازتاب درونی: بازتاب نور از دیوارهای داخلی، سقف و کف خانه شما. این حالت همچنین شامل سطوح با انعکاس زیاد مانند سطوح صاف یا براق، پوشش های رنگی روشن و آینه های اطراف اتاق می شود.

اسکای لایتها که به عنوان دهانه های افقی بر روی سقف ساختمان ها قرار گرفته اند، اجازه ورود مستقیم نور طبیعی به داخل خانه را می دهند. سقفهای اسکای لایت معمولا در قسمت بالایی خود از شیشه نیمه شفاف استفاده می کنند که درصد بیشتری از نور را وارد فضا می کند. آنها باید با احتیاط استفاده شوند، زیرا عدم طراحی صحیح دیتیل اسکای لایت منجر به افزایش دمای داخلی می گردد. بنابراین، آنها باید از نظر ابعاد و مواد آب بندی به دقت مورد استفاده قرار گرفته و برنامه ریزی شوند.

این نوع پنجره زیر سقفی به‌ طور مکرر در ساختمان‌های صنعتی و انبارهایی که دارای سقف‌های فلزی هستند استفاده می‌شوند. آنها معمولا در طرف نمایی قرار می گیرند که نور مستقیم خورشید کمتر وارد شود (جنوبی در نیمکره جنوبی و شمالی، در نیمکره شمالی). همچنین در برخی موارد، در آنها منافذی برای تهویه وجود دارد. تغییرات آنها از نظر ابعاد و شیب بر اساس درصد نور مورد نیاز فضای داخلی طراحی می شود که اجازه ورود نور به میزان لازم را می دهد. در این سیستم قابلیت بسته شدن پنجره ها توسط قاب های شیشه ای ضروری است تا از نفوذ باران جلوگیری گردد.

قابهای این نوع از پنجره ها به صورت زاویه دار نسبت به هم قرار دارند که باعث می گردد شکل فانوسی پیدا کنند. علاوه بر ورودی نور طبیعی، سیستم امکان تجدید مداوم هوا را در صورت استفاده از قاب های متحرک فراهم می کند و با این فرض که هوای گرم تمایل به بالا رفتن دارد، تهویه مداوم هوا را ممکن می سازد.

گنبدها در مقایسه با موارد قبلی جلوه روشنایی گسترده تری را به ما می دهد. با این حال، با توجه به ابعاد بزرگ فرض شده، در اغلب موارد، آنها منجر به تغییرات حرارتی زیادی در داخل ساختمان می گردند (هدر رفت گرمایی بالایی دارند). بنابراین عموماً در فضاهایی که افراد مدت کوتاهی در آن جا حضور دارند مانند حیاط ها یا مناطق مرکزی استفاده می شوند.

علاوه بر نورگیرها، دهلیزها مستقیماً روی پشت بام ها باز می شوند که در بیشتر موارد دارای هندسه های هرمی یا شیروانی هستند که با پروفیل های فلزی و درب شیشه ای ساخته شده اند. برخلاف موارد ذکر شده، این نوع پنجره برای ساختمان هایی با تعداد طبقات بیشتر توصیه می شود و اجازه ورود نور طبیعی بیشتر بدون ایجاد اتلاف حرارتی بالا را می دهد.

منبع: https://www.archdaily.com/896044/systems-to-incorporate-natural-lighting-in-your-projects/5b16a5b2f197ccb52800010b-systems-to-incorporate-natural-lighting-in-your-projects-photo